شکستگی استخوان زمانی رخ می‌دهد که نیرویی بیش از تحمل استخوان به آن وارد شود و باعث ترک برداشتن یا شکستن کامل آن شود. این آسیب می‌تواند در اثر ضربه، افتادن، تصادف، یا حتی ضعف ساختار استخوان (مثل پوکی استخوان) ایجاد شود. شکستگی‌ها انواع مختلفی دارند و شدت آن‌ها از ترک‌های ریز تا شکستگی کامل متغیر است.
انواع رایج شکستگی:
شکستگی ساده (بسته): استخوان شکسته اما پوست سالم است.
شکستگی باز (تروماتیک): استخوان شکسته از پوست بیرون زده و ریسک عفونت بالاست.
شکستگی مویی (ترک استخوان): ترک سطحی و جزئی در استخوان.
شکستگی چندتکه: استخوان به چند قطعه شکسته است.
شکستگی فشاری: معمولاً در ستون فقرات یا استخوان‌های پوک دیده می‌شود.
علائم شکستگی:
درد شدید و ناگهانی
تورم و کبودی
ناتوانی در حرکت دادن ناحیه آسیب‌دیده
تغییر شکل ظاهری عضو
صدای ترکیدن یا تق تق هنگام آسیب
تشخیص و درمان:
برای تشخیص شکستگی معمولاً از تصویربرداری (اشعه ایکس، MRI یا سی‌تی‌اسکن) استفاده می‌شود. نوع درمان بستگی به محل و شدت شکستگی دارد:
گچ یا آتل برای ثابت نگه داشتن استخوان
کشش یا جااندازی در موارد خاص
جراحی و استفاده از پلاتین یا پیچ
فیزیوتراپی بعد از جوش خوردن برای بازیابی عملکرد
نقش فیزیوتراپی در بهبودی شکستگی:
پس از جوش خوردن استخوان، عضلات اطراف ممکن است ضعیف یا خشک شده باشند. فیزیوتراپی کمک می‌کند:
قدرت عضلات برگردد
دامنه حرکت مفصل افزایش یابد
درد کاهش یابد
بازگشت سریع‌تر به فعالیت‌های روزمره